<قبلی | فهرست | بعدی>

مشاهده لیستی از سیستم های فایل نصب شده

La استقرار (mount) دستور برای نصب فایل سیستم استفاده می شود. با وارد کردن دستور بدون آرگومان، لیستی از سیستم های فایل نصب شده در حال حاضر نمایش داده می شود:

[me@linuxbox ~]$ استقرار (mount)

/dev/sda2 روشن / تایپ ext4 (rw) proc در /proc نوع proc (rw) sysfs در /sys نوع sysfs (rw)

devpts در /dev/pts تایپ کنید devpts (rw,gid=5,mode=620)

/dev/sda5 در /home نوع ext4 (rw)

/ dev / sda1 روشن / نوع بوت ext4 (rw)

[me@linuxbox ~]$ استقرار (mount)

/dev/sda2 روشن / تایپ ext4 (rw) proc در /proc نوع proc (rw) sysfs در /sys نوع sysfs (rw)

devpts در /dev/pts تایپ کنید devpts (rw,gid=5,mode=620)

/dev/sda5 در /home نوع ext4 (rw)

/ dev / sda1 روشن / نوع بوت ext4 (rw)

tmpfs در /dev/shm نوع tmpfs (rw)

هیچکدام در /proc/sys/fs/binfmt_misc نوع binfmt_misc (rw) sunrpc در /var/lib/nfs/rpc_pipefs نوع rpc_pipefs (rw) fusectl در /sys/fs/fuse/fusectl نوع اتصالات (rw)

/dev/sdd1 در /media/disk نوع vfat (rw,nosuid,nodev,noatime, uhelper=hal,uid=500,utf8,shortname=lower)

twin4:/musicbox در /misc/musicbox نوع nfs4 (rw,addr=192.168.1.4)

tmpfs در /dev/shm نوع tmpfs (rw)

هیچکدام در /proc/sys/fs/binfmt_misc نوع binfmt_misc (rw) sunrpc در /var/lib/nfs/rpc_pipefs نوع rpc_pipefs (rw) fusectl در /sys/fs/fuse/fusectl نوع اتصالات (rw)

/dev/sdd1 در /media/disk نوع vfat (rw,nosuid,nodev,noatime, uhelper=hal,uid=500,utf8,shortname=lower)

twin4:/musicbox در /misc/musicbox نوع nfs4 (rw,addr=192.168.1.4)

فرمت لیست به این صورت است: دستگاه on mount_point نوع file_system_type (گزینه های). به عنوان مثال، خط اول آن دستگاه را نشان می دهد / dev / sda2 به عنوان فایل سیستم ریشه نصب شده است، از نوع ext4 است و هم قابل خواندن و هم قابل نوشتن است (گزینه "rw"). این فهرست همچنین دارای دو ورودی جالب در انتهای لیست است. ورودی بعدی یک کارت حافظه SD 2 گیگابایتی را در یک کارتخوان نصب شده در /رسانه/دیسکو آخرین ورودی یک درایو شبکه است که روی آن نصب شده است /misc/musicbox.

برای اولین آزمایش خود، با یک CD-ROM کار خواهیم کرد. ابتدا، بیایید به یک سیستم قبل از قرار دادن CD-ROM نگاه کنیم:

[me@linuxbox ~]$ استقرار (mount)

/dev/mapper/VolGroup00-LogVol00 روشن / تایپ کنید ext4 (rw) proc در /proc نوع proc (rw)

sysfs در /sys نوع sysfs (rw)

devpts در /dev/pts تایپ کنید devpts (rw,gid=5,mode=620)

/dev/sda1 در /boot type ext4 (rw) tmpfs در /dev/shm نوع tmpfs (rw)

هیچ کدام در /proc/sys/fs/binfmt_misc نوع binfmt_misc (rw) sunrpc در /var/lib/nfs/rpc_pipefs نوع rpc_pipefs (rw)

[me@linuxbox ~]$ استقرار (mount)

/dev/mapper/VolGroup00-LogVol00 روشن / تایپ کنید ext4 (rw) proc در /proc نوع proc (rw)

sysfs در /sys نوع sysfs (rw)

devpts در /dev/pts تایپ کنید devpts (rw,gid=5,mode=620)

/dev/sda1 در /boot type ext4 (rw) tmpfs در /dev/shm نوع tmpfs (rw)

هیچ کدام در /proc/sys/fs/binfmt_misc نوع binfmt_misc (rw) sunrpc در /var/lib/nfs/rpc_pipefs نوع rpc_pipefs (rw)

این لیست از یک سیستم CentOS 5 است که از LVM (مدیر حجم منطقی) برای ایجاد سیستم فایل ریشه خود استفاده می کند. مانند بسیاری از توزیع‌های مدرن لینوکس، این سیستم تلاش می‌کند تا CD-ROM را پس از درج خودکار نصب کند. پس از وارد کردن دیسک، موارد زیر را مشاهده می کنیم:

[me@linuxbox ~]$ استقرار (mount)

/dev/mapper/VolGroup00-LogVol00 روشن / تایپ کنید ext4 (rw) proc در /proc نوع proc (rw)

sysfs در /sys نوع sysfs (rw)

devpts در /dev/pts تایپ کنید devpts (rw,gid=5,mode=620)

/dev/hda1 در /boot type ext4 (rw) tmpfs در /dev/shm نوع tmpfs (rw)

هیچ کدام در /proc/sys/fs/binfmt_misc نوع binfmt_misc (rw) sunrpc در /var/lib/nfs/rpc_pipefs نوع rpc_pipefs (rw)

/dev/sdc در /media/live-1.0.10-8 نوع iso9660 (ro,noexec,nosuid,

[me@linuxbox ~]$ استقرار (mount)

/dev/mapper/VolGroup00-LogVol00 روشن / تایپ کنید ext4 (rw) proc در /proc نوع proc (rw)

sysfs در /sys نوع sysfs (rw)

devpts در /dev/pts تایپ کنید devpts (rw,gid=5,mode=620)

/dev/hda1 در /boot type ext4 (rw) tmpfs در /dev/shm نوع tmpfs (rw)

هیچ کدام در /proc/sys/fs/binfmt_misc نوع binfmt_misc (rw) sunrpc در /var/lib/nfs/rpc_pipefs نوع rpc_pipefs (rw)

/dev/sdc در /media/live-1.0.10-8 نوع iso9660 (ro,noexec,nosuid,

nodev,uid=500)

nodev,uid=500)

پس از اینکه دیسک را وارد کردیم، همان لیست قبلی را با یک ورودی اضافی مشاهده می کنیم. در انتهای لیست مشاهده می کنیم که CD-ROM (که دستگاه است / dev / sdc روی این سیستم) نصب شده است /media/live-1.0.10-8و از نوع iso9660 (یک CD-ROM) است. برای اهداف آزمایش خود، ما به نام دستگاه علاقه مندیم. وقتی خودتان این آزمایش را انجام می دهید، به احتمال زیاد نام دستگاه متفاوت خواهد بود.

اخطار: در مثال‌های زیر، بسیار مهم است که به نام‌های واقعی دستگاه‌های مورد استفاده در سیستم خود توجه کنید و از نام‌های استفاده شده در این متن استفاده نکنید!

همچنین توجه داشته باشید که سی دی های صوتی با سی دی رام ها یکی نیستند. سی دی های صوتی حاوی سیستم فایل نیستند و بنابراین نمی توان آنها را به معنای معمول نصب کرد.

اکنون که نام دستگاه درایو CD-ROM را داریم، بیایید دیسک را جدا کرده و آن را در مکان دیگری در درخت سیستم فایل نصب کنیم. برای انجام این کار، ما تبدیل به superuser می شویم (با استفاده از دستور مناسب برای سیستم خود) و دیسک را با جمع کردن دستور (به املا توجه کنید):

[me@linuxbox ~]$ SU -

کلمه عبور:

[root @ linuxbox ~] # umount /dev/sdc

[me@linuxbox ~]$ SU -

کلمه عبور:

[root @ linuxbox ~] # umount /dev/sdc

گام بعدی ایجاد یک جدید است نقطه سوار شدن برای دیسک نقطه اتصال به سادگی یک فهرست راهنما در جایی از درخت سیستم فایل است. هیچ چیز خاصی در مورد آن نیست. حتی نیازی نیست که یک فهرست خالی باشد، اگرچه اگر دستگاهی را روی دایرکتوری غیر خالی نصب کنید، تا زمانی که دستگاه را جدا نکنید، نمی‌توانید محتویات قبلی دایرکتوری را ببینید. برای اهداف خود، یک دایرکتوری جدید ایجاد خواهیم کرد:

[root @ linuxbox ~] # mkdir /mnt/cdrom

[root @ linuxbox ~] # mkdir /mnt/cdrom

در نهایت CD-ROM را در نقطه نصب جدید نصب می کنیم. در -t از گزینه برای تعیین نوع سیستم فایل استفاده می شود:

[root @ linuxbox ~] # mount -t iso9660 /dev/sdc /mnt/cdrom

[root @ linuxbox ~] # mount -t iso9660 /dev/sdc /mnt/cdrom

پس از آن، می‌توانیم محتوای CD-ROM را از طریق نقطه نصب جدید بررسی کنیم:

[root @ linuxbox ~] # سی دی /mnt/cdrom

[cdrom root@linuxbox]# ls

[root @ linuxbox ~] # سی دی /mnt/cdrom

[cdrom root@linuxbox]# ls

توجه داشته باشید که وقتی سعی می کنیم CD-ROM را جدا کنیم چه اتفاقی می افتد:

[cdrom root@linuxbox]# umount /dev/sdc

umount: /mnt/cdrom: دستگاه مشغول است

[cdrom root@linuxbox]# umount /dev/sdc

umount: /mnt/cdrom: دستگاه مشغول است

چرا این هست؟ دلیل آن این است که اگر دستگاه توسط شخصی یا فرآیندی استفاده می‌شود، نمی‌توانیم دستگاه را از حالت نصب خارج کنیم. در این مورد، ما دایرکتوری کاری خود را به نقطه نصب CD-ROM تغییر دادیم که باعث اشغال دستگاه می شود. ما به راحتی می توانیم با تغییر دایرکتوری کاری به چیزی غیر از نقطه اتصال، مشکل را برطرف کنیم:

[cdrom root@linuxbox]# cd

[root @ linuxbox ~] # umount /dev/hdc

[cdrom root@linuxbox]# cd

[root @ linuxbox ~] # umount /dev/hdc

اکنون دستگاه با موفقیت جدا می شود.

چرا جدا کردن دستگاه مهم است

اگر به خروجی آن نگاه کنید رایگان دستوری که آمار مصرف حافظه را نمایش می دهد، آماری به نام بافرها را مشاهده خواهید کرد. سیستم های کامپیوتری طوری طراحی شده اند که با بیشترین سرعت ممکن حرکت کنند. یکی از موانع سرعت سیستم پایین بودن دستگاه ها است. چاپگرها مثال خوبی هستند. حتی سریعترین چاپگرها نیز بر اساس استانداردهای کامپیوتری بسیار کند است. اگر یک کامپیوتر مجبور به توقف شود و منتظر بماند تا چاپگر چاپ یک صفحه را تمام کند، واقعاً بسیار کند خواهد بود. در روزهای اولیه رایانه های شخصی (قبل از انجام چند کار)، این یک مشکل واقعی بود. اگر روی صفحه‌گسترده یا سند متنی کار می‌کردید، هر بار که چاپ می‌کردید، رایانه متوقف می‌شد و از دسترس خارج می‌شد. کامپیوتر داده ها را با همان سرعتی که چاپگر می توانست آن را بپذیرد به چاپگر ارسال می کرد، اما بسیار کند بود زیرا چاپگرها خیلی سریع چاپ نمی کنند. این مشکل با ظهور بافر چاپگر، دستگاهی حاوی مقداری حافظه رم که بین رایانه و چاپگر قرار می گیرد. با نصب بافر چاپگر، کامپیوتر خروجی چاپگر را به بافر می فرستد و به سرعت در رم سریع ذخیره می شود تا کامپیوتر بتواند به

بدون انتظار کار کنید در همین حال، بافر چاپگر به آرامی انجام می شود قرقره داده ها از حافظه بافر به چاپگر با سرعتی که چاپگر می تواند آن را بپذیرد.

این ایده بافر به طور گسترده در رایانه ها برای سریعتر کردن آنها استفاده می شود. اجازه ندهید نیاز به خواندن یا نوشتن گهگاهی داده ها در دستگاه های کند یا از دستگاه های کند، مانع از سرعت سیستم شود. سیستم‌های عامل داده‌هایی را که از آن خوانده شده‌اند ذخیره می‌کنند و باید قبل از اینکه واقعاً با دستگاه کندتر تعامل داشته باشند، تا زمانی که ممکن است روی دستگاه‌های ذخیره‌سازی در حافظه نوشته شوند. به عنوان مثال، در یک سیستم لینوکس، متوجه خواهید شد که به نظر می رسد سیستم هر چه بیشتر از آن استفاده شود، حافظه را پر می کند. این بدان معنا نیست که لینوکس از تمام حافظه "استفاده" می کند، بلکه به این معنی است که لینوکس از تمام حافظه موجود برای انجام بافر تا آنجا که می تواند استفاده می کند.

این بافر اجازه می دهد تا نوشتن در دستگاه های ذخیره سازی بسیار سریع انجام شود، زیرا نوشتن در دستگاه فیزیکی به زمان آینده موکول می شود. در همین حال، داده های مورد نظر برای دستگاه در حافظه انباشته می شوند. هر از چند گاهی، سیستم عامل این داده ها را در دستگاه فیزیکی می نویسد.

جدا کردن دستگاه مستلزم نوشتن تمام داده های باقی مانده در دستگاه است تا بتوان با خیال راحت آن را حذف کرد. اگر دستگاه بدون جدا کردن ابتدا آن را جدا کنید، این احتمال وجود دارد که تمام داده های مقصد برای دستگاه منتقل نشده باشد. در برخی موارد، این داده‌ها ممکن است شامل به‌روزرسانی‌های دایرکتوری حیاتی باشد که منجر به خرابی سیستم فایلیکی از بدترین اتفاقاتی که ممکن است روی کامپیوتر بیفتد.

<قبلی | فهرست | بعدی>