مستنداتلینک های سخت
پیوندهای سخت در مقایسه با پیوندهای نمادین که مدرن تر هستند، روش اصلی یونیکس برای ایجاد پیوند هستند. به طور پیش فرض، هر فایل دارای یک لینک سخت است که نام آن را به فایل می دهد. هنگامی که یک پیوند سخت ایجاد می کنیم، یک ورودی دایرکتوری اضافی برای یک فایل ایجاد می کنیم. لینک های سخت دو محدودیت مهم دارند:
1. پیوند سخت نمی تواند به فایلی خارج از سیستم فایل خودش ارجاع دهد. این بدان معنی است که پیوند نمی تواند به فایلی که در همان پارتیشن دیسکی با خود پیوند نیست ارجاع دهد.
2. یک پیوند سخت ممکن است به یک دایرکتوری اشاره نکند.
پیوند سخت از خود فایل قابل تشخیص نیست. بر خلاف یک پیوند نمادین، وقتی فهرستی حاوی یک پیوند سخت را فهرست می‌کنید، نشانه خاصی از پیوند مشاهده نمی‌کنید. هنگامی که یک لینک سخت حذف می شود، پیوند حذف می شود اما محتویات خود فایل همچنان وجود دارد (یعنی فضای آن اختصاص داده نمی شود) تا زمانی که همه پیوندهای فایل حذف شوند.
مهم است که از پیوندهای سخت آگاه باشید زیرا ممکن است هر از چند گاهی با آنها روبرو شوید، اما روش مدرن پیوندهای نمادین را ترجیح می دهد که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت.