Dokumenty<Poprzedni | Spis treści | Następne>
W następnym rozdziale będziemy musieli opanować edytor, ponieważ jest on nam potrzebny do edycji plików mających wpływ na nasze środowisko. Jako zaawansowany użytkownik możesz chcieć zacząć pisać skrypty lub książki, tworzyć strony internetowe lub nowe programy.
Opanowanie edytora ogromnie poprawi Twoją produktywność i możliwości.
6.1.2. Jakiego edytora powinienem użyć?
Skupiamy się na edytorach tekstu, których można używać także na systemach bez środowiska graficznego oraz w oknach terminali. Dodatkową zaletą opanowania edytora tekstu jest możliwość używania go na zdalnych komputerach. Ponieważ nie ma potrzeby przesyłania całego środowiska graficznego przez sieć, praca z edytorami tekstu ogromnie poprawia szybkość sieci.
Jak zwykle istnieje wiele sposobów rozwiązania problemu. Zobaczmy, jakie edytory są powszechnie dostępne:
6.1.2.1.GNU Emacs
Emacs to rozszerzalny, konfigurowalny, samodokumentujący się edytor wyświetlania działający w czasie rzeczywistym, znany w wielu systemach UNIX i innych. Edytowany tekst jest widoczny na ekranie i jest automatycznie aktualizowany w miarę wpisywania poleceń. Jest to edytor działający w czasie rzeczywistym, ponieważ wyświetlacz jest aktualizowany bardzo często, zwykle po każdym wpisanym znaku lub parze znaków. Minimalizuje to ilość informacji, które musisz zachować w głowie podczas edycji. Emacs nazywany jest zaawansowanym, ponieważ zapewnia funkcje wykraczające poza proste wstawianie i usuwanie: kontrolowanie podprocesów; automatyczne wcięcia programów; przeglądanie dwóch lub więcej plików jednocześnie; edycja sformatowanego tekstu; oraz operowanie znakami, słowami, liniami, zdaniami, akapitami i stronami, a także wyrażeniami i komentarzami w kilku różnych językach programowania.
Samodokumentowanie oznacza, że w każdej chwili możesz wpisać znak specjalny, Ctrl+H, aby dowiedzieć się, jakie są Twoje
opcje są. Możesz go także użyć, aby dowiedzieć się, co robi dowolne polecenie, lub znaleźć wszystkie polecenia związane z danym tematem. Możliwość dostosowania do własnych potrzeb oznacza, że możesz w niewielkim stopniu zmieniać definicje poleceń Emacsa. Na przykład, jeśli używasz języka programowania, w którym komentarze zaczynają się od „<**” i kończą na „**>”, możesz nakazać poleceniom manipulacji komentarzami Emacsa, aby używały tych ciągów. Innym rodzajem dostosowywania jest zmiana układu zestawu poleceń. Na przykład, jeśli wolisz cztery podstawowe polecenia ruchu kursora (w górę, w dół, w lewo i w prawo) na klawiszach w kształcie rombu, możesz ponownie powiązać klawisze w ten sposób.
Rozszerzalność oznacza, że możesz wyjść poza proste dostosowywanie i napisać zupełnie nowe polecenia, programy w języku Lisp, które są uruchamiane przez własny interpreter Lisp firmy Emacs. Emacs jest systemem rozszerzalnym online, co oznacza, że jest podzielony na wiele funkcji, które się wzajemnie wywołują, a każdą z nich można na nowo zdefiniować w trakcie sesji edycyjnej. Prawie każdą część Emacsa można zastąpić bez tworzenia osobnej kopii całego Emacsa. Większość poleceń edycyjnych Emacsa jest już napisana w Lisp; kilka wyjątków można było napisać w Lisp, ale ze względu na wydajność napisano je w C. Chociaż tylko programista może napisać rozszerzenie, każdy może z niego później korzystać.
Po uruchomieniu w systemie X Window (uruchomiony jako xemacs) Emacs udostępnia własne menu i wygodne powiązania z przyciskami myszy. Jednak Emacs może zapewnić wiele korzyści systemu okienkowego na terminalu tekstowym. Na przykład możesz przeglądać lub edytować kilka plików jednocześnie, przenosić tekst między plikami i edytować pliki, uruchamiając polecenia powłoki.
6.1.2.2. Krzepa)
Vim oznacza „Vi Ulepszony”. Kiedyś było to „Vi IMitation”, ale wprowadzono tak wiele ulepszeń, że zmiana nazwy była uzasadniona. Vim to edytor tekstu, który zawiera prawie wszystkie polecenia z programu UNIX vi i mnóstwo nowych.
Polecenia w vi do edytora wchodzi się wyłącznie za pomocą klawiatury, co ma tę zaletę, że można trzymać palce na klawiaturze, a wzrok na ekranie, zamiast wielokrotnie przesuwać rękę w stronę myszy. Dla tych, którzy tego chcą, można aktywować obsługę myszy i wersję GUI z paskami przewijania i menu.
Będziemy się odnosić vi or vim w całej książce do edycji plików, przy czym oczywiście możesz używać dowolnego edytora. Zalecamy jednak przynajmniej zdobycie vi podstawy w zasięgu ręki, ponieważ jest to standardowy edytor tekstu w prawie wszystkich systemach UNIX, natomiast emacs może być pakietem opcjonalnym. Mogą występować niewielkie różnice między różnymi komputerami i terminalami, ale najważniejsze jest to, czy możesz z nimi pracować vi, możesz przetrwać w dowolnym systemie UNIX.