Niektóre popularne protokoły sieciowe z wprowadzenia do systemu Linux autorstwa OnWorks

Przejdź do treści

To naprawdę dużo bardziej skomplikowane

Powyższe i kolejne sekcje zostały uwzględnione, ponieważ prędzej czy później natkniesz się na pewne terminy związane z siecią; dadzą ci kilka punktów wyjścia, jeśli chcesz poznać szczegóły.

10.1.2. Niektóre popularne protokoły sieciowe

Linux obsługuje wiele różnych protokołów sieciowych. Wymieniamy tylko najważniejsze:

10.1.2.1.TCP/IP

Połączenia Protokół kontroli transportu oraz Internet Protocol to dwa najpopularniejsze sposoby komunikowania się w Internecie. Wiele aplikacji, takich jak przeglądarka i program pocztowy, opiera się na tym zestawie protokołów.

Mówiąc najprościej, protokół IP zapewnia rozwiązanie do wysyłania pakietów informacji z jednej maszyny do drugiej, podczas gdy protokół TCP zapewnia ułożenie pakietów w strumienie, dzięki czemu pakiety z różnych aplikacji nie zostaną pomieszane oraz aby pakiety były wysyłane i otrzymane we właściwej kolejności.

Dobrym punktem wyjścia do dowiedzenia się więcej o protokołach TCP i IP są następujące dokumenty:

• mężczyzna 7 ip: Opisuje implementację protokołu IPv4 w systemie Linux (wersja 4 jest obecnie najbardziej rozpowszechnioną wersją protokołu IP).

• mężczyzna 7 tcp: Implementacja protokołu TCP.

• RFC793, RFC1122, RFC2001 dla protokołu TCP oraz RFC791, RFC1122 i RFC1112 dla protokołu IP.

Dokumenty Zapytania o uwagi zawierają opisy standardów sieciowych, protokołów, zastosowań i implementacji. Dokumentami tymi zarządza Internet Engineering Task Force, społeczność międzynarodowa zajmująca się sprawnym działaniem Internetu oraz ewolucją i rozwojem architektury Internetu.

Twój dostawca usług internetowych zazwyczaj udostępnia archiwum RFC lub możesz je przeglądać na stronie http://www.ietf.org/rfc.html.

10.1.2.2. TCP/IPv6

Nikt nie spodziewał się, że Internet będzie się tak szybko rozwijał. IP okazał się mieć sporo wad, gdy w sieci znajduje się naprawdę duża liczba komputerów, z których najważniejszą jest dostępność unikalnych adresów, które można przypisać do każdej uczestniczącej maszyny. Tym samym IP w wersji 6 zostało przystosowane do potrzeb dzisiejszego Internetu.

Niestety, nie wszystkie aplikacje i usługi obsługują jeszcze protokół IPv6. Obecnie w wielu środowiskach, które mogą zyskać na aktualizacji do IPv6, rozpoczyna się migracja. W przypadku niektórych aplikacji nadal używany jest stary protokół, w przypadku aplikacji, które zostały przerobione, nowa wersja jest już aktywna. Zatem sprawdzanie konfiguracji sieci może czasami być nieco mylące, ponieważ można podjąć wszelkiego rodzaju środki, aby ukryć jeden protokół przed drugim, aby nie pomylić połączeń.

Więcej informacji można znaleźć w następujących dokumentach:

• mężczyzna 7 Ipv6: implementacja protokołu IPv6 w systemie Linux.

• RFC1883 opisujący protokół IPv6.

10.1.2.3. PPP, SLIP, PLIP, PPPOE

Jądro Linuksa ma wbudowaną obsługę protokołów PPP (protokół Point-to-Point), SLIP (IP linii szeregowej), PLIP (IP linii równoległej) i PPPP przez EThernet. PPP to najpopularniejszy sposób, w jaki użytkownicy indywidualni uzyskują dostęp do swojego ISP (dostawcy usług internetowych), chociaż w gęsto zaludnionych obszarach jest on często zastępowany przez PPPOE, protokół używany w połączeniach ADSL (Asymmetric Digital Subscriber Line).

Większość dystrybucji Linuksa zapewnia łatwe w użyciu narzędzia do konfigurowania połączenia internetowego. Jedyne, czego potrzebujesz, to nazwa użytkownika i hasło, aby połączyć się z dostawcą usług internetowych (ISP) oraz numer telefonu w przypadku PPP. Dane te wprowadzane są do graficznego narzędzia konfiguracyjnego, które prawdopodobnie umożliwi także nawiązanie i zakończenie połączenia z Twoim dostawcą.

10.1.2.4. ISDN

Jądro Linuksa ma wbudowane możliwości ISDN. Isdn4linux steruje kartami PC ISDN i może emulować modem za pomocą zestawu poleceń Hayesa (polecenia „AT”). Możliwości sięgają od prostego użycia programu terminalowego po pełne połączenie z Internetem.

Sprawdź dokumentację systemu.

10.1.2.5. AppleTalk

Appletalk to nazwa stosu sieciowego firmy Apple. Umożliwia model sieci peer-to-peer, który zapewnia podstawową funkcjonalność, taką jak udostępnianie plików i drukarek. Każda maszyna może jednocześnie pełnić funkcję klienta i serwera, a niezbędne oprogramowanie i sprzęt są dołączone do każdego komputera Apple.

Linux zapewnia pełną obsługę sieci AppleTalk. Netatalk to implementacja pakietu protokołów AppleTalk na poziomie jądra, pierwotnie przeznaczona dla systemów wywodzących się z BSD. Obejmuje obsługę routingu AppleTalk, obsługę systemów plików UNIX i AFS przy użyciu AppleShare oraz obsługę drukarek UNIX i uzyskiwanie dostępu do drukarek AppleTalk.

10.1.2.6. MŚP/NMB

Aby zapewnić kompatybilność ze środowiskami MS Windows, pakiet Samba, obejmujący obsługę protokołów NMB i SMB, można zainstalować na dowolnym systemie typu UNIX. Protokół Server Message Block (zwany także protokołem Session Message Block, NetBIOS lub LanManager) jest używany w systemach MS Windows 3.11, NT, 95/98, 2K i XP do udostępniania dysków i drukarek.

Podstawowe funkcje pakietu Samba to: udostępnianie dysków Linux komputerom z systemem Windows, dostęp do udziałów SMB z komputerów z systemem Linux, udostępnianie drukarek Linux komputerom z systemem Windows oraz udostępnianie drukarek Windows

z maszynami z Linuksem.

Większość dystrybucji Linuksa udostępnia samba pakiet, który wykonuje większość konfiguracji i uruchamiania serwera smbd, serwer Samby i nieważne, serwer nazw Netbios, domyślnie podczas uruchamiania systemu. Sambę można skonfigurować graficznie, poprzez interfejs sieciowy lub za pomocą wiersza poleceń i tekstowych plików konfiguracyjnych. Demony powodują, że komputer z systemem Linux pojawia się jako host systemu MS Windows w oknie Moje miejsca sieciowe/otoczenie sieciowe systemu MS Windows; udział z komputera z systemem Linux będzie nie do odróżnienia od udziału na jakimkolwiek innym hoście w środowisku MS Windows.

Więcej informacji można znaleźć w następujących lokalizacjach:

• mężczyzna smb.konf: opisuje format głównego pliku konfiguracyjnego Samby.

• Dokumentacja projektu Samba (lub sprawdź lokalny serwer lustrzany samba.org) zawiera łatwy do odczytania przewodnik instalacji i testowania, który wyjaśnia również, jak skonfigurować serwer Samba jako podstawowy kontroler domeny. Wszystkie strony podręcznika są również dostępne tutaj.