Typy serwerów z Wprowadzenie do systemu Linux autorstwa OnWorks

Przejdź do treści

System Linux jest świetną platformą do oferowania usług sieciowych. W tej sekcji postaramy się przedstawić przegląd najpopularniejszych serwerów sieciowych i aplikacji.

10.3.1. Typy serwerów

10.3.1.1. Samodzielny serwer

Do oferowania usługi użytkownikom można podejść na dwa sposoby. Demon lub usługa mogą działać w trybie autonomicznym lub mogą być zależne od aktywacji innej usługi.

Usługi sieciowe, które są intensywnie i/lub stale używane, zwykle działają w trybie autonomicznym: są niezależnymi demonami programów, które są zawsze uruchomione. Najprawdopodobniej są uruchamiane podczas uruchamiania systemu i czekają na żądania w określonych punktach połączenia lub portach, dla których są skonfigurowane do nasłuchiwania. Gdy nadejdzie żądanie, jest ono przetwarzane, a nasłuchiwanie trwa do następnego żądania. Typowym przykładem jest serwer WWW: chcesz, aby był dostępny 24 godziny na dobę, a jeśli jest zbyt zajęty, powinien utworzyć więcej instancji nasłuchujących, aby obsługiwać jednoczesnych użytkowników. Innym przykładem są duże archiwa oprogramowania, takie jak Sourceforge lub serwer lustrzany Tucows, które muszą obsługiwać tysiące żądań FTP dziennie.

Przykładem samodzielnej usługi sieciowej na komputerze domowym może być o imieniu (demon nazwy), buforujący serwer nazw. Samodzielne usługi mają uruchomione własne procesy, które możesz sprawdzić w dowolnym momencie za pomocą ps:

Bob: ~> ps pomoc | o nazwie grep

o nazwie 908 0.0 1.0 14876 5108 ? S Mar14 0:07 nazwany -u nazwany

Bob: ~> ps pomoc | o nazwie grep

o nazwie 908 0.0 1.0 14876 5108 ? S Mar14 0:07 nazwany -u nazwany

Istnieją jednak usługi, z których można korzystać na komputerze, nawet jeśli dla tych usług nie działa żaden proces serwera. Przykładem może być usługa FTP, usługa bezpiecznego kopiowania lub usługa finger. Usługi te mają demona internetowego (inetd) słuchają na swoim miejscu.

10.3.1.2. (x)inetd

Na domowym komputerze sytuacja jest zwykle nieco spokojniejsza. Na przykład możesz mieć małą sieć i od czasu do czasu być może będziesz musiał przesyłać pliki z jednego komputera do drugiego, używając FTP lub Samby (do łączności z komputerami z systemem MS Windows). W takich przypadkach uruchamianie wszystkich usług, których potrzebujesz tylko od czasu do czasu i utrzymywanie ich przez cały czas, byłoby marnowaniem zasobów. Tak więc w mniejszych konfiguracjach znajdziesz niezbędne demony zależne od programu centralnego, który nasłuchuje na wszystkich portach usług, za które jest odpowiedzialny.

Ten superserwer, demon usług internetowych, jest uruchamiany w czasie inicjalizacji systemu. Istnieją dwie wspólne implementacje: inetd i ksinetd (demon rozszerzonych usług internetowych). Jeden lub drugi zwykle działa w każdym systemie Linux:

Bob: ~> ps -ef | grep-inet

korzeń 926 1 0 Mar14 ? 00:00:00 xinetd-ipv6 -stayalive -reuse \

-pidplik /var/run/xinetd.pid

Bob: ~> ps -ef | grep-inet

korzeń 926 1 0 Mar14 ? 00:00:00 xinetd-ipv6 -stayalive -reuse \

-pidplik /var/run/xinetd.pid

Usługi, za które odpowiada demon internetowy, są wymienione w jego pliku konfiguracyjnym,

/etc/inetd.conf, Dla inetdi w katalogu /etc/xinetd.d dla ksinetd. Powszechnie zarządzane usługi obejmują udostępnianie plików i usługi drukowania, SSH, FTP, telnet, demon konfiguracji Samby, usługi rozmów i czasu.

Gdy tylko zostanie odebrane żądanie połączenia, serwer centralny uruchomi instancję wymaganego serwera. Tak więc w poniższym przykładzie, gdy user bob rozpoczyna sesję FTP do lokalnego hosta, demon FTP działa tak długo, jak długo sesja jest aktywna:

obraz