Dokumenty<Poprzedni | Spis treści | Następne>
10.4.5. VNC
VNC lub Virtual Network Computing to tak naprawdę zdalny system wyświetlania, który umożliwia przeglądanie środowiska graficznego nie tylko na lokalnej maszynie, na której jest uruchomiony, ale z dowolnego miejsca w Internecie oraz z szerokiej gamy maszyn i architektur, w tym MS Windows i kilka dystrybucji systemu UNIX. Możesz na przykład uruchomić MS Word na komputerze z systemem Windows NT i wyświetlić wynik na pulpicie z systemem Linux. VNC zapewnia zarówno serwery, jak i klientów, więc działa również odwrotnie i może być używany do wyświetlania programów Linuksa na klientach Windows. VNC to prawdopodobnie najłatwiejszy sposób na połączenie X na komputerze. Następujące cechy sprawiają, że VNC różni się od zwykłego serwera X lub komercyjnych implementacji:
• Żaden stan nie jest przechowywany po stronie przeglądarki: możesz odejść od swojego biurka i wznowić pracę z innego komputera, kontynuując od miejsca, w którym skończyłeś. Gdy używasz serwera PC X, a komputer ulegnie awarii lub zostanie ponownie uruchomiony, wszystkie zdalne aplikacje, które uruchomiłeś, umrą. Dzięki VNC działają dalej.
• Jest mały i prosty, nie wymaga instalacji, w razie potrzeby można go uruchomić z dyskietki.
• Niezależna od platformy z klientem Java, działa na praktycznie wszystkim, co obsługuje X.
• Udostępnianie: jeden pulpit może być wyświetlany na wielu przeglądarkach.